آشنايي با كف كاذب

كف كاذب (كف دسترسي ، كف دسترسي برجسته يا كف سكو) كف اي است كه در بالاي كف اصلي ايجاد مي شود و يك فضاي خالي باز بين اين دو باقي مي ماند. از اين فضا مي توان براي توزيع خدمات ساختماني ، مانند موارد زير استفاده كرد:

• كابل كشي براي داده ها و مخابرات
• قدرت الكتريكي.
• تأمين آب و زهكشي.
• گرمايش ، تهويه و تهويه مطبوع (HVAC).
• كابل كشي براي كنترل هاي محيطي ، تشخيص و مهار آتش و امنيت.

كف كاذب  براي اولين بار در دهه 1960 ظهور كردند و با افزايش تقاضا براي فناوري در ساختمان ها بيشتر متداول شده اند. آنها اغلب در فضاهايي يافت مي شوند كه تقاضاي زيادي براي زيرساخت هاي اطلاعاتي و ارتباطي مانند مراكز داده دارند.

سيستم كف برجسته امكان انعطاف پذيري طرح براي خدمات ساختمان را فراهم مي كند و با در نظر گرفتن صفحات قابل جابجايي كف ، دسترسي سريع و آسان را براي تنظيم مجدد و نگهداري امكان پذير مي كند. همچنين اجازه مي دهد تا فضاها با كمترين اختلال توسط جابجايي مجدد جعبه هاي كف ، مبلمان يا ديوارهاي جدا كننده ، دوباره پيكربندي يا بازسازي شوند.

به طور معمول ، اجزاي كف كاذب قابل دسترسي عبارتند از:

پايه ها، ايجاد يك ساختار پشتيباني عمودي قابل تنظيم براي كف برجسته. اينها ممكن است به طبقه زيرين متصل شده و تنظيم شوند تا يك صفحه سطح ارائه دهند.

ميله هاي استرينگر، كه مي تواند براي اتصال پايه ها به يكديگر ايجاد يك چارچوب براي صفحات كف و ايجاد ثبات جانبي، به ويژه براي ساختارهاي خالي كف داراي عمق.

پانل هاي كف، سطح صاف كف كاذب را با قطعات 60*60  ايجاد مي كند. اين پانل ها در مدل كف كاذب فولادي و كف كاذب آلومينيومي و مدل هاي ديگر ساخته ميشوند.

نبشي: دور تا دور ديوار كشيده ميشود و انتهاي كار روي آن قرار ميگيرد.

جعبه هاي كف به پانل هاي كف برش داده مي شوند و به سرويس ها اجازه مي دهند از كف عبور كنند و نقاط اتصال برق، داده  مخابرات و غيره را فراهم مي كنند.

كف هاي برجسته مي توانند سيستم هاي جاذبه يا شل باشند كه در آنها صفحات كف روي سر پايه قرار مي گيرند، دسترسي راحت به فضاي خالي كف زير يا كف هاي برجسته قفل شده يا پيچ دار را كه در آنها صفحات كف روي سر پايه براي امنيت بيشتر است.

به طور معمول ، پانل هاي كف 600 ميلي متر در 600 ميلي متر هستند. آنها ممكن است از يك هسته بتني تشكيل شده، با فولاد محصور شده باشند ، يا ممكن است با روكش هايي مانند چوب يا سنگ ساخته شوند. فضاي خالي كف مي تواند به عمق 10 سانت تا يك متر و 20 سانت باشد، اگرچه با سيستم هاي سفارشي مي توان به عمق بيشتري دست يافت.

سالهاست كه مشخصات عملكرد آژانس خدمات املاك MOB PF2 PS / Spu ، طبقه هاي پلت فرم (طبقه هاي دسترسي بلند) مشخصات طبقه بندي شده را تعيين مي كند كه آخرين نسخه آن در سال 1992 منتشر شد. اين طبقه طبقه بندي شده طبقه بندي شده در چهار دسته ساختاري : سبك ، متوسط ​​، سنگين و فوق العاده سنگين.

با اين حال ، اين در سال 2001 توسط BSEN 12825: 2001 Raised Access طبقه ها جايگزين شد ، كه طبقه بندي سيستم هاي كف بر اساس بار نهايي ، ضريب ايمني ، انحراف تحت بار كار و تحمل هاي بعدي است.

كف هاي بلند مي توانند يك مسير جنبي براي انتقال صدا از يك فضاي به فضاي ديگر در زير ديواره هاي پارتيشن ايجاد كنند. براي كاهش انتقال صدا مي توان از روكش هاي كف و پانل هاي داراي ساختار صوتي استفاده كرد و اتصالات بين پانل ها را مي توان به حداقل رساند يا مهر و موم كرد.

عايق صوتي همچنين مي تواند در زير ديواره هاي پارتيشن وارد شود، يا ديوارها مي توانند از كف بلند شده به داخل كف عبور كنند، اگرچه اين باعث كاهش انعطاف پذيري در آينده مي شود. به طور كلي ، پهلوگيري از طريق حفره هاي سقف بيشتر محتمل است زيرا كاشي هاي سقفي جرم كمتري نسبت به پانل هاي كف دارند.

در مواردي كه از فضاهاي خالي كف به عنوان پلنوم استفاده مي شود (يعني از آنها به عنوان مجاري استفاده مي شود كه مي توان هوا را از طريق آن به فضاي هوا منتقل كرد يا از آن خارج كرد تا تهويه هوا ايجاد شود) ، ممكن است لازم باشد براي جلوگيري از كاهش فشار بين صفحات كف و يا اتصالات بين صفحات كف مشخص شود.